با توجه به افزایش سخت افزارهای AM در رقابت های المپیک امسال، شاید شکست یک قطعه ی AM در این مسابقات اجتناب ناپذیر باشد. و این دقیقاً همان اتفاقی افتاد که برای دسته فرمان پرینت سه بعدی دوچرخه سوار استرالیایی Alex Porter در مرحله انتخابی مسابقات مردان در دوشنبه 2 آگوست افتاد.
شهر Eindhoven هلند مدتی است که بهشت پرینت سه بعدی است. این موضوع به ویژه در زمینه ی ساخت و سازهای پرینت سه بعدی صادق است، زیرا که شهر انواع مفاهیم معماری را مورد آزمایش قرار داده است. از برنامه های مسکن اجتماعی گرفته تا پل های دوچرخه سواری. در حال حاضر، این شهر اولین کارخانه پرینت سه بعدی خانه در جهان را افتتاح کرده است که نتیجه ی مشارکت چندین کمپانی اروپایی است.
به دلیل پیشرفت های سریع تکنولوژی، پرینت سه بعدی فلزی نیز در سال های اخیر رشد بسیاری را تجربه کرده است. بسیاری از استارتاپ ها و تولیدکنندگان پرینت سه بعدی روش های جدید و مقرون به صرفه و متریال های زیادی را ارائه داده اند. این تکنولوژی در بسیاری از صنایع از جمله هوافضا، خودروسازی و پزشکی بسیار رایج است و امکان پرینت قطعات فلزی پیچیده را با قیمت نسبتاً پایین در مقایسه با روش های تولید سنتی فراهم می کند.
تکنولوژی ذوب پرتو الکترونی (EBM) هم خانواده powder bed fusion است. اما برخلاف Laser Powder Bed Fusion (LPBF)، و همانطور که از نام این تکنیک مشخص است؛ از یک پرتو الکترونی برای ذوب ذرات فلزی و لایه لایه ساخته شدن قطعه مورد نظر استفاده می شود.
به طور سنتی، سازه های هواپیما از فلزات و اخیراً از کامپوزیت ساخته می شدند. تولید کامپوزیت به خودی خود کار سختی است، اما کامپوزیت های مدرن می توانند عملکرد فوق العاده ای را در مقایسه با فلزات و پلاستیک ها ارائه دهند. در طی یک همکاری هلندی بین صنعت و مؤسسات آکادمیک، بر روی تولید بزرگترین قطعات پرینت سه بعدی هواپیما با استفاده از فیبر رباتیک کار شده است و آنها تا کنون موفق به ساخت یک صفحه بزرگ بدنه به طول بیش از 8 متر شده اند.
چسبیدن و اتصال لایه ی اول پرینت به بستر ساخت پرینتر از اهمیت بسیاری برخوردار است. زیرا که پایه ای برای بقیه قسمت های قطعه است. اگر لایه اول به پلتفرم ساخت نچسبد، در مراحل بعدی پرینت مشکلاتی را ایجاد می کند. روشهای مختلفی برای حل مشکل عدم اتصال قطعه ی پرینت سه بعدی به پلتفرم پرینت وجود دارد، از این رو ما در ادامه به چند مورد آن ها پرداخته ایم.
پیش از این، درباره هنرمندانی که از تکنولوژی AM برای تولید لامپ، مبلمان یا عناصر صوتی استفاده می کنند؛ صحبت کرده ایم. اما موزه ها نیز به پتانسیل و قابلیت های این تکنولوژی پی برده اند یکی از موز هایی که از پرینت سه بعدی استفاده کرده است موزه ی Amber در Gdańsk لهستان است. بزودی اشیای پرینت سه بعدی Jakub Pastuszak در موزه ی Amber به نمایش گذاشته خواهند شد. اگرچه این اشیا از کهربا ساخته نشده اند، اما یا از آن الهام گرفته شده اند و یا نمونه هایی از آثار معروف در این زمینه هستند.
اگرچه ممکن است تصور AM در ساخت و سازها، بلافاصله شما را به یاد خانه های پرینت سه بعدی بی اندازد، اما اخبار این هفته مربوط به ساخت خود خانه نیست؛ بلکه مربوط به یک ابزار ضروری در ساخت است: قلاب جرثقیل پرینت سه بعدی.
Airbnb به اقامتگاه های عجیب و متنوعش از خانه درختی و خانه ی قایقی گرفته تا هرچه بین این دو شهرت دارد. اکنون هم برای اولین بار یک خانه ی پرینت سه بعدی در Airbnb برای اجاره در سایت قرار گرفته است. این خانه که به خانه ی فیبوناچی شناخته می شود در کانادا قرار دارد و ظرفیت میزبانی 4 نفر را دارد. کمپانی خدماتی پرینت سه بعدی Twente Additive Manufacturing (TAM) در همکاری با World House این خانه را طراحی و پرینت کرده اند.
Metron A.E، (مهندسی افزودنی) در زمینه شکل دهی فلزات تخصص دارد و طی سالیان، خدمات و محصولات طراحی و ساخت خود را به طیف متنوعی از صنایع ارائه داده است. به طور خاص یکی از این زمینه ها برای Metron A.E سود زیادی به همراه داشته است و آن دوچرخه سواری است. هفته گذشته Katsanis تعدادی عکس از فرمان های دوچرخه مسابقه ای پرینت سه بعدی فلزی خود را منتشر کرد که در المپیک ژاپن به نمایش در خواهد آمد.
دیواره ها از قسمت های بسیار مهم یک قطعه ی پرینت سه بعدی هستند؛ زیرا که به عنوان پوسته ی یک پرینت عمل می کنند. در ادامه بیشتر به توضیح ضخامت صحیح دیواره های پرینت سه بعدی و تنظیمات مربوط به آن پرداخته ایم.
Boston Micro Fabrication (BMF) همانطور که از نامش پیداست، در ماساچوست ایالت متحده آمریکا مستقر است و به پرینترهای سه بعدی میکروی با دقت بالا یشان معروف هستند که با استفاده از نوع جدید از تکنولوژی استریولیتوگرافی (SLA) قادر به پرینت سه بعدی میکرو اما با دقت بالا است.
هنوز حساب کاربری ندارید؟
ایجاد حساب کاربری
