در اوایل سال جاری، کمپانی 3D Systems خبر از تلاش هایش در زمینه ی پرینت بیولوژیک داد؛ این کمپانی قصد دارد جهت پرینت اسکلت ارگان های بدن و ریه های پرینت سه بعدی، با United Therapeutics و دپارتمان بیوتکنولوژی ریه ی آن ها همکاری کند.
در سال 2020 میلادی، یک سانحه ی نشت گاز در یک نانوایی در نوار غزه، فلسطین، منجر به جهنمی شد که 25 کشته و ده ها مجروح به جا گذاشت. از این رو برای کمک به نجات یافتگان سانحه، متخصصین پزشکی MSF ( Medical Sans Frontiers ) در کلینیک خود در غزه، به سراغ تکنولوژی پرینت سه بعدی رفته اند تا با استفاده از ماسک های فشاری پرینت سه بعدی جهت تسریع بهبود زخم های صورت مجروحین، به آن ها کمک کنند.
تکنولوژی SLS که یکی از تکنیک های تکنولوژی AM است که شامل استفاده از لیزرهای پر قدرت (برای مثال لیزر کربن دی اکسید) جهت پخت ذرات کوچک پودر پلاستیک، فلز، سرامیک و یا شیشه و تبدیل آن ها به قطعات سه بعدی جامد است.
با این همه، اصلا فیلامنت پرینت سه بعدی چگونه ساخته می شود ؟ پروسه ی تولید فیلامنت را می توان به 5 مرحله که با ماده ی خام آغاز و با ماسوره ای حاظر و آماده تمام می شود؛ تقسیم کرد.
DLP، پردازش دیجیتال نور، مجموعه ای از چیپ ست ها بر اساس تکنولوژی میکرو الکترو مکانیکی نوری است که از یک دستگاه میکرو میرور دیجیتال استفاده می کند.
اما اصلا پرینت سه بعدی چیست؟ پرینت سه بعدی با استفاده از مدل های CAD، به شیوه ی لایه لایه و با متریال های متنوع، از پلاستیک تا پودرها، قطعات سه بعدی می سازد. متریال های مورد استفاده در لایه های پرینت سه بعدی شامل پلاستیک، کامپوزیت یا متریال های بیولوژیکی و… است و برای ساخت قطعاتی با شکل، ابعاد، سختی و رنگ متنوع استفاده می شود.
گاهی ویدئوهای پیشنهادی یوتیوب ما را به جاهای عجیبی هدایت می کند و گاهی هم این الگوریتم، ویدئوهای شگفت انگیز و آموزنده ای را به ما می رساند؛ مانند این ویدئو از AndysMachines که توانسته است یک جمجمه ی ترمیناتور فلزی با ریخته گری PLA بسازد.
وقتی اصطلاح Generative design را می شنویم، ذهنمان بلافاصله به سراغ پرینت سه بعدی می رود؛ که کاملا قابل درک است زیرا که هر دوی این تکنولوژی ها به خوبی در کنار یکدیگر عمل می کنند. در این مطلب نگاهی می اندازیم به یک کمان جدید تولید ژاپن که با بهره گیری از Generative design و پروتوتایپ AM و ماشین کاری تبدیل به کمانی سبک وزن و با کیفیت شده است.
متریال PETG، نوع به خصوصی از پلاستیک است که در پرینت سه بعدی استفاده می شود و حرف G آن از کلمه ی ” Glycol-modified ” (اطلاح شده با گلیکول) گرفته شده است. این ماده در مرحله ی پلیمریزاسیون به ترکیب متریال اضافه می شود.
از پرینت سه بعدی اغلب تحت عنوان پروتوتایپ سریع (Rapid Prototyping) یاد می شود. نکته ی تناقض آمیز اینجا آن است که پرینت بعضی قطعات ساعت ها به طول می انجامد. خوشبختانه سرعت پرینت سه بعدی قابل تنظیم است که از این طریق می توان زمان تولید را کاهش داد اما تنظیمات ضعیف و نادرست هم ممکن است سبب بروز نقص ها و خرابی پرینت شود.
بیش از 90% کارشناسان معتقدند که نرم افزارهای پرینت سه بعدی، بیشترین تأثیر را بر روی قطعات پرینت شده دارند؛ حتی بیشتر از خود پرینتر. یکی از این نرم افزارهاف نرم افزار پرینت سه بعدی Simplify3D است.
تقریبا 10% پرینت سه بعدی پلاستیک به تولید فیکسچرهای پلاستیکی از براکت ها تا جک ها اختصاص دارد. با این حال تنها 1% از تمام ماسک و فیکسچرهای پلاستیکی پرینت سه بعدی هستند. به نظر می رسد کمی دخالت تکنولوژی AM در این حیطه، می تواند کارساز باشد و کمپانی نرم افزار NTopology هم ظاهرا به همین نتیجه رسیده است.
هنوز حساب کاربری ندارید؟
ایجاد حساب کاربری
