Oak Rudge National Laboratory موفق به نمایش پروسه ی پرینت سه بعدی آلیاژ تیتانیوم و مولیبدنوم (Molybdenum)، چهل و دومین عنصر جدول، شده است. حالا این فلز عجیب و غریب چیست و چه کاربردهایی دارد؟
معماران و مهندسان از ETH زوریخ، با همکاری Zaha Hadid Architects و Incremental3D، یک پل پرینت سه بعدی از بتن غیر مسلح طراحی کرده اند. این پل که Striatus نام دارد، از چندین بلوک تشکیل شده است که می توان آنها را در هر مکانی مونتاژ و جدا کرد.
ساختار یک عینک از نظر طراحی بسیار کارآمد است: حتی یک جزء اضافی هم در آن نیست. کوچک و سبک تر کردن یک عینک، بدون تغییر در فرم و ساختار آن کار ساده ای نیست. خوشبختانه، AM، علم مواد و متریال و بهینه سازی توپولوژی امکان کاهش وزن قطعات را بدون نیاز به فدا کردن فرمی که طراحی می شود، را فراهم کرده اند. از همین رو Adidas نیز از عینک آفتابی مشبک پرینت سه بعدی 20 گرمی اش رونمایی کرده است که در ادامه بیشتر به جزئیات آن می پردازیم.
کمپانی HILOS، یک استارتاپ مستقر در پورتلند است که در سال 2019 تأسیس شده و با ترکیب پرینت سه بعدی و چرم سازی کفش تولید می کند. این کمپانی که نامزد نهایی مسابقات “Forward AM Innovation Award” ، است یک شرکت جوان با مجموعه ای از کفش های پاشنه دار پرینت سه بعدی 100٪ قابل بازیافت ارائه می دهد.
با توجه به افزایش سخت افزارهای AM در رقابت های المپیک امسال، شاید شکست یک قطعه ی AM در این مسابقات اجتناب ناپذیر باشد. و این دقیقاً همان اتفاقی افتاد که برای دسته فرمان پرینت سه بعدی دوچرخه سوار استرالیایی Alex Porter در مرحله انتخابی مسابقات مردان در دوشنبه 2 آگوست افتاد.
شهر Eindhoven هلند مدتی است که بهشت پرینت سه بعدی است. این موضوع به ویژه در زمینه ی ساخت و سازهای پرینت سه بعدی صادق است، زیرا که شهر انواع مفاهیم معماری را مورد آزمایش قرار داده است. از برنامه های مسکن اجتماعی گرفته تا پل های دوچرخه سواری. در حال حاضر، این شهر اولین کارخانه پرینت سه بعدی خانه در جهان را افتتاح کرده است که نتیجه ی مشارکت چندین کمپانی اروپایی است.
به دلیل پیشرفت های سریع تکنولوژی، پرینت سه بعدی فلزی نیز در سال های اخیر رشد بسیاری را تجربه کرده است. بسیاری از استارتاپ ها و تولیدکنندگان پرینت سه بعدی روش های جدید و مقرون به صرفه و متریال های زیادی را ارائه داده اند. این تکنولوژی در بسیاری از صنایع از جمله هوافضا، خودروسازی و پزشکی بسیار رایج است و امکان پرینت قطعات فلزی پیچیده را با قیمت نسبتاً پایین در مقایسه با روش های تولید سنتی فراهم می کند.
تکنولوژی ذوب پرتو الکترونی (EBM) هم خانواده powder bed fusion است. اما برخلاف Laser Powder Bed Fusion (LPBF)، و همانطور که از نام این تکنیک مشخص است؛ از یک پرتو الکترونی برای ذوب ذرات فلزی و لایه لایه ساخته شدن قطعه مورد نظر استفاده می شود.
به طور سنتی، سازه های هواپیما از فلزات و اخیراً از کامپوزیت ساخته می شدند. تولید کامپوزیت به خودی خود کار سختی است، اما کامپوزیت های مدرن می توانند عملکرد فوق العاده ای را در مقایسه با فلزات و پلاستیک ها ارائه دهند. در طی یک همکاری هلندی بین صنعت و مؤسسات آکادمیک، بر روی تولید بزرگترین قطعات پرینت سه بعدی هواپیما با استفاده از فیبر رباتیک کار شده است و آنها تا کنون موفق به ساخت یک صفحه بزرگ بدنه به طول بیش از 8 متر شده اند.
چسبیدن و اتصال لایه ی اول پرینت به بستر ساخت پرینتر از اهمیت بسیاری برخوردار است. زیرا که پایه ای برای بقیه قسمت های قطعه است. اگر لایه اول به پلتفرم ساخت نچسبد، در مراحل بعدی پرینت مشکلاتی را ایجاد می کند. روشهای مختلفی برای حل مشکل عدم اتصال قطعه ی پرینت سه بعدی به پلتفرم پرینت وجود دارد، از این رو ما در ادامه به چند مورد آن ها پرداخته ایم.
پیش از این، درباره هنرمندانی که از تکنولوژی AM برای تولید لامپ، مبلمان یا عناصر صوتی استفاده می کنند؛ صحبت کرده ایم. اما موزه ها نیز به پتانسیل و قابلیت های این تکنولوژی پی برده اند یکی از موز هایی که از پرینت سه بعدی استفاده کرده است موزه ی Amber در Gdańsk لهستان است. بزودی اشیای پرینت سه بعدی Jakub Pastuszak در موزه ی Amber به نمایش گذاشته خواهند شد. اگرچه این اشیا از کهربا ساخته نشده اند، اما یا از آن الهام گرفته شده اند و یا نمونه هایی از آثار معروف در این زمینه هستند.
اگرچه ممکن است تصور AM در ساخت و سازها، بلافاصله شما را به یاد خانه های پرینت سه بعدی بی اندازد، اما اخبار این هفته مربوط به ساخت خود خانه نیست؛ بلکه مربوط به یک ابزار ضروری در ساخت است: قلاب جرثقیل پرینت سه بعدی.
هنوز حساب کاربری ندارید؟
ایجاد حساب کاربری
