Oak Rudge National Laboratory موفق به نمایش پروسه ی پرینت سه بعدی آلیاژ تیتانیوم و مولیبدنوم (Molybdenum)، چهل و دومین عنصر جدول، شده است. حالا این فلز عجیب و غریب چیست و چه کاربردهایی دارد؟
مولیبدنوم
مولیبدنوم به دلیل قابلیتش در تحمل حرارت بالا بدون منبسط شدن یا از دست دادن استحکام و قدرتش ارزشمند است. به علاوه از مقاومت بالایی در برابر ضربه برخوردار است و قابلیت جوش پذیری بالایی نیز دارد. به همین دلایل در متالورژی به منظور تقویت فلزهای آلیاژی مورد استفاده قرار می گیرد. با کاربردهایی نظیر
اکثر مولیبدنوم هایی که در آلیاژها به کار می روند؛ در آلیاژ های فولاد استفاده می شوند و مقدار کمی هم در آلیازهای سوپر متفرقه ی دیگر.
از آن جا که فلزی ری اکتیو و شکننده با نقطه ی ذوب بسیار بالایی است، تولید قطعات با آن به روش های سنتی دشوار است. ری اکتیو بودن آن حتی پرینت آن به طور عادی وجود ندارد؛ زیرا که آلوده کننده ها می توانند موجب دانه دانه شدن و ترک خوردن قطعه ی پرینت شده شوند.
با این حال تیم محققان متوجه شده اند که با تولید پودرها در محیطی آرگون قادر به ساخت پودرهایی با حداقل اکسیداسیون هستند.
بدون ترک
سپس پودرهای مولیبدنوم و تیتانیوم کاربید تولید شده در آسیاب به خوبی مخلوط می شوند تا ترکیب یکنواختی به دست آید پیش از آنکه با استفاده سیستم Arcam EBM ذوب و به آلیاژ مولیبدنوم تیتانیوم کاربید تبدیل شوند.
مخلوط پودر آلیاژی حاصل شده که ترکیبی از مولیبدنوم و تیتانیوم کاربید است به شیوه ی ساندویچی دیپوز شد که در نتیجه ساختاری مولیبدنومی با ذرات تیتانیوم کاربید پراکنده شده در سرتاسر آن به دست آمد. به علاوه نمونه های مولیبدنوم خالص نیز پرینت شدند.
“نتایج نشان داد که ساخت پودر کامپوزیت ماتریس فلزی آلیاژی مکانیکی امکان پذیر است.” Mike Kirka از اعضای ORNL
“ساختارهای شکل گرفته با پودرهای ذوب شده می توانند حرارت بالا را تحمل کنند، این نشان می دهد که مولیبدن و آلیاژهای آن می توانند برای در صنعت هوافضا و تبدیل انرژی مورد کاربری قرار بگیرند.”
یافته های تحقیق در مجله Manufacturing منتشر شده اند که می توانید با مراجعه به این لینک به آن ها دسترسی پیدا کنید.