خواه بتن متریال مورد علاقه شما باشد یا نه، دومین متریال پر استفاده بعد از آب بر روی کره ی زمین است. حدود 8 درصد از کربن دی اکسید کره ی زمین به دلیل تولید بتن است. اگر بتن یک کشور بود بعد از چین و آمریکا سومین تولید کننده ی کربن دی اکسید دنیا می شد. پیوند ریخته گری بتن با پرینت سه بعدی مدعی است می تواند میزان بتن مورد نیاز ساختمان سازی را به نصف برساند.
حالا که صحبت از چین شد؛ آیا می دانستید که در بین سال های 2011 تا 2013، چین بیشتر از کل تولید بتن آمریکا در قرن 21، بتن تولید و مصرف کرده است؟
حالا مقصود از این مقدمه چینی ها چه بود؟
تولید بتن در حالی که از نظر منابع مورد نیار برای تولید، بسیار پایدار است؛ برای محیط زیست، بسیار مضر است. از این رو محققان برای جلوگیری از این ضررها، به دنبال راه های تولید بتن با وارد کردن میزان کمتری کربن دی اکسید به اتمسفر هستند.
Enter ETH Zurich، یک موسسه ی تحقیقاتی در سوییس است؛ که موفق به کشف سیستمی به نام “پیچیدگی سریع” (Fast Complexity) شده است که مدعی است می تواند میزان بتن مورد نیاز ساختمان سازی را به نصف برساند. اما این سیستم معمول تولید بتن نیست. در عوض این سیستم از قالب های پرینت سه بعدی چندبار مصرف به علاوه ی یک دستگاه پرینتر سه بعدی استفاده می کند؛ که بتن خیس را در قالب ها اکسترود می کند. به نوعی این پروسه، پیوند ریخته گری بتن با پرینت سه بعدی است. به علاوه دراین سیستم می توان میزان رقیق یا غلیظ بودن سیمان را هم تنظیم کرد: سیمان رقیق برای قالب هایی که جزییات دارند و یا سیمان غلیظ که مناسب قطعات بلند تر و مستحکم ترند. این قابلیت تنظیم غلظت همچنین امکان پرینت فرم های پرینت شده به شکل سه بعدی را، مستقیما بر روی لایه های ریخته گری شده فراهم می کند.
تولید قطعات بتنی
در حال حاظر این متد فقط در جهت تولید ورقه های بتنی مورد استفاده قرار می گیرد. محققین این موسسه معتقدند با این متد پرینت سه بعدی، امکان پرینت جزییات در هر دو سمت ورقه ها وجود دارد در حالی که پیش از این، ورقه های دکوراتیو تولید شده به روش سنتی، فقط در یک سمت جزییات داشتند. همچنین این سیستم نیازمند نیروی کار کمتر است و به مراتب کم هزینه تر از تولید ورقه های دکوراتیو به روش سنتی می باشد.
برای اطلاعات بیشتر راجع به این سیستم می توانید به سایت این مجموعه سر بزنید.
منبع:
3dprinting.com