صندل، دمپایی، تانگ، فلیپ فلاپ … هرطور که صدایشان می کنید، هم بسیار راحت و مفید هستند و هم تولید آسانی دارند. با وجود سادگی طراحی و ساخت این پاوش ها، چرا کسی باید فکر پرینت سه بعدی صندل ها بیفتد؟ مطمئناً آزمون و خطا با پرینترهای خانگی می تواند سرگرم کننده باشد، اما آیا جهان به صندل های پرینت سه بعدی نیاز دارد؟ کمپانی تولید لباس های ورزشی، ASICS، اینطور فکر می کند و با کمپانی تولیدی LuxCreo شریک شده است تا دلیل نیاز به پرینت سه بعدی صندل را اثبات کند.
نگاره 1) صندل های پرینت سه بعدی
بله، صندل ها از بدو پیدایش شان در دوران باستان تا حد زیادی بدون تغییر باقی مانده اند. پس چرا این طرحی به این بی نقصی را خراب کنیم؟
ASICS با این نظر مخالف است و قصد دارد تغییر و تحولی شایسته ی این پاپوش های قدیمی ایجاد کند و این کار را هم با کمک LuxCreo و نرم افزار طراحی تولیدی آنها LuxGen انجام داده اند.
“تقاضای زیادی برای کفش های سفارشی که عملکرد بهتری داشته باشند و پایدار نیز باشند، وجود دارد.” Norihiko Taniguchi، مدیر کل بخش تولیدهای آینده ی شرکت ASICS
“با پرینت سه بعدی LuxCreo و راهکارهای Smart Factory، سفارشی سازی انبوه کفش با عملکرد بالا در آینده نزدیک محقق می شود.”
سفارشی سازی در آزمایشگاه ASICS Future Experience آغاز می شود که در آن مشتریان پای خود را اسکن می کنند. سپس اسکن با ارتفاع قوس و اندازه کفش کاربر تطبیق داده می شود و سپس از طریق نرم افزار طراحی، که ساختاری مشبک ایجاد می کند، مدل ساخته می شود که می توانید در کفی صندل ببینید.
صندلی در باد
سپس فایل ها به کارخانه ی هوشمند LuxCreo فرستاده می شوند، جایی که می توان آنها را در هر تعدادی تولید کرد.
کارخانه هوشمند مجهز به انواع پرینترها، از پرینترهای رزینی تا پرینترهای ترموپلاستیک است و می تواند در هر مقیاس تولید یا سطح شخصی سازی شده ای، صندل تولید کند.
“سال گذشته، بسیاری از کمپانی ها دچار اختلالات قابل توجهی در زنجیره ی تامین تولید خود شده اند.” Michael Strohecker، مدیر مالی
“با LuxCreo Smart Factories و پرینترهای سه بعدی متصل به ابر، مشتریان ما در سراسر جهان از انعطاف پذیری بیشتری در طراحی محصولات برخوردارند و می توانند با سرعت و به راحتی از پروتوتایپینگ و تولیدهای کم، به تولید حجم بالا برسند.”
پایداری
اینجا، پایداری یک کلمه کلیدی است، همانطور که ASICS می گوید سازمان ها قادر خواهند بود با سفارش تنها حجم مورد نیاز، به جای پرداخت هزینه حداقل تولید با سفارش های بزرگ عمومی، هزینه هایشان را کاهش دهند.
یک سوم جمعیت جهان تنها قادر به خرید صندل هستند و عمر متوسط یک جفت صندل تنها دو سال است. پس از فرسوده شدن، این صندل های قدیمی، معمولاً به محل دفن زباله ختم می شود. بسیاری از آنها به اقیانوس ها ریخته می شوند و سالانه 90 تن فلیپ فلاپ در سواحل شرق آفریقا تنی به آب می زنند. افزایش عمر صندل ، قطعا سبب کاهش پسماند ها می شود.