Steve Verze از Hackney، بریتانیا، اولین شخص در جهان است که به تازگی یک پروتز چشم کاملاً پرینت سه بعدی دریافت کرده است. این چشم به دلیل ظاهر واقعگرایانه، شفافیت و عمقش به لطف اسکن سوکت و چشم بیمار برای حداکثر تطابق، دستاوردی قابل توجه است.
این پروتز پرینت شده نتیجه ی همکاری تعدادی از شرکت های فعال در این زمینه در سرتاسر بریتانیا و اروپا است که توسط محققان UCL و بنیاد NHS بیمارستان چشم Moorfields رهبری می‌شود. پروفسور Mandeep Sagoo، مشاور چشم پزشک در Moorfields، اظهار داشت: “در مورد پتانسیل های این چشم دیجیتال بسیار هیجان‌زده هستیم. این نقطه اوج 4 سال توسعه فناوری پیچیده بین بیمارستان چشم Moorfields، موسسه چشم پزشکی UCL، Ocupeye Ltd و Fraunhofer بوده است. امیدواریم کارآزمایی بالینی پیش رو شواهد محکمی در مورد ارزش این فناوری جدید به ما ارائه دهد و نشان دهد که چه تفاوتی برای بیماران ایجاد می کند.”
بیشتر بخوانید: پرینتر سه بعدی رنگی
چرا یک پروتز چشم پرینت سه بعدی
یکی از روش های متعددی که از پرینت سه بعدی در بخش پزشکی استفاده می شود، پروتز است. و مزایای آن نیز واضح است، با استفاده از اسکن و پرینت سه بعدی، پزشکان می‌توانند پروتزهایی بسازند که برای بیماران مناسب و راحت تر باشد. پروتزها همچنین می توانند در زمان کوتاهتری ساخته شوند و زمان انتظار برای بیمار را به میزان قابل توجهی کاهش دهند. در مورد پروتز چشم، UCL در بیانیه مطبوعاتی خود خاطرنشان می کند که حدود 0.1٪ از جمعیت به یک پروتز چشم نیاز دارند، حدود 60 تا 70000 نفر فقط در انگلیس. علاوه بر این، این پروتزها باید هر پنج سال یکبار تعویض شوند و به علاوه حفره چشم هر شخص بسیار متفاوت و منحصر به فرد است. این شرایط پرینت سه بعدی را به به گزینه ی ایده آلی برای این منظور تبدیل می کند زیرا که سفارشی سازی یکی از مزایای کلیدی این فناوری است.
مزایای دیگری نیز وجود داشت. اگرچه محققان فعال در این پروژه، به طور ویژه به زیبایی‌شناسی بهتر اشاره کردند، آنها همچنین از سرعت چشمگیر این فرایند نیز یاد کردند. به طور سنتی، چشم های پروتتیک اکریلیک در حدود 6 هفته تکمیل می شود در حالی که با پرینت سه بعدی می توان این زمان را به نصف کاهش داد. به این دلیل که به جای اندازه‌گیری جداگانه حفره چشم و قالب‌گیری، فرآیندی که می‌تواند به‌ویژه برای کودکان تهاجمی باشد، این کار را می‌توان با یک اسکن 2.4 ثانیه‌ای، غیرتهاجمی و غیریونیزه به انجام رساند.
با استفاده از این فناوری، تیم ها امیدوارند که بتوانند نیاز به حدود 10000 پروتز در سال را در بریتانیا برآورده کنند. خود بیمار که یک مهندس 40 ساله است، در نتیجه گفت: “از 20 سالگی به چشم مصنوعی نیاز داشتم و همیشه از این بابت احساس نا امنی و خجالت زدگی داشتم. هنگام بیرون رفتن از خانه، اغلب به آینه نگاه می کردم و تصویری که می دیدم را اصلا دوست نداشتم. این چشم جدید فوق العاده به نظر می رسد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با این پروژه می توانید به این مطلب مراجعه کنید.