به تازگی یک کابین کتاب پرینت سه بعدی بتنی در پارک علم و فناوری Baoshan Wisdom Bay شانگهای قرار داده شده است. این ساختار منحنی که توسط پروفسور Xu Weiguo از دانشکده معماری دانشگاه Tsinghua، طراحی شده، بخشی از کتابفروشی “Art Bridge Space” است و می توان از فضای آن جهت نمایشگاه ها، جلسات دانشگاهی و تبادل ادبی استفاده کرد. هم پرینتر سه بعدی مورد استفاده در پروژه و هم متریال مصرفی، توسط همین تیم توسعه داده شده اند.
ترکیب تکنولوژی و ادبیات از جذابیت خاصی برخوردار است. در واقع، کتاب ها و مقاله های بسیاری در زمینه ی تکنولوژی AM منتشر شده است. از کتاب های مربوط به پرینت سه بعدی گرفته تا راهنمای نحوه ی عملکرد این روش تولید، و همچنین مقالات متعددی در مورد انقلاب سه بعدی ای که به لطف به کارگیری این تکنولوژی توسط کمپانی های مختلف در سراسر جهان در حال صورت گرفتن است. یک مثال دیگر از ترکیب این دو حوزه، کتاب “سکوت” است که با استفاده از متریال های منعطف و با بریل های برجسته برای افراد نابینا به صورت سه بعدی پرینت شد. اما این بار، به یک ساختار بتنی می پردازیم که حکم مکانی برای مطالعه و به اشتراک گذاری دانش ادبی دارد.
پرینت سه بعدی کابین کتاب
پروژه با یک اسکچ اولیه آغاز شد و بعداً به نرم افزار مایا Autodesk منتقل شد. در آنجا، بر اساس نیازهای ساختمان و به منظور تعیین نحوه ی اجرای سیستم، فضا و سازه شکل گرفت. برای ساخت کابین، تیم پروفسور Xu Weiguo از یک پرینتر سه بعدی با بازوی رباتیک استفاده کردند که بتن را لایه به لایه اکسترود می کند. متریال بتنی ای که نیازی به تقویت با میله های فولادی یا قالب ندارد. بدون شک، در مقایسه با تکنیک های سنتی که به زمان، هزینه و مصالح بیشتری نیاز دارد، این موضوع یکی از مزایای بزرگ AM در حیطه ی ساخت و ساز است.
از منظر معماری، سازه دارای دیوار حفره ای است که با مواد عایق حرارتی پر شده است. سطح ساختمان دارای دو نوع بافت است، اولین و بارز ترین آن در قالب پرینت لمینتی و دیگری بافتی با نقش برجسته در دیوار روبه رویی در ورودی است. مساحت این کابین کتاب 30 متر مربع است، و می تواند 15 نفر را برای فعالیت های مختلف ادبی در خود جای دهد. در قسمت بالایی، نوعی گنبد وجود دارد که ورود نور طبیعی را به درون سازه امکان پذیر می کند. این پروژه علاوه بر امکان ایجاد اشکال بسیار پیچیده تر و نامنظم نسبت به سایر روش های مرسوم، با صرفه جویی در زمان، متریال و نیروی کار، برای بار دیگر پتانسیل تکنولوژی سه بعدی را به عنوان روش ساختی هوشمند نشان می دهد.